کابوسی به نام «شنبه‌های بعد از دیپلوی»
همه ما این سناریو را تجربه کرده‌ایم: تیم فنی هفته‌ها روی یک ویژگی جدید کار می‌کند. روز موعود فرا می‌رسد. کدها با هم ادغام می‌شوند و نسخه جدید روی سرور می‌رود. ناگهان... سیستم حسابداری از کار می‌افتد! چرا؟ چون تغییری کوچک در بخش پروفایل کاربری، ناخواسته روی ماژول پرداخت تأثیر گذاشته است.
این مشکل کلاسیک معماری Monolith (یک‌تکه) است. نرم‌افزاری که مثل یک توده گلی بزرگ، همه اجزایش به هم چسبیده‌اند. تغییر دادن یک بخش، کل ساختار را می‌لرزاند. اما سازمان‌های پیشرو سال‌هاست که این روش را کنار گذاشته‌اند. راه حل آن‌ها چیست؟ میکروسرویس.
تقسیم و پیروزی: میکروسرویس دقیقاً چه می‌کند؟
به جای ساختن یک برج یک‌تکه و سنگین، نرم‌افزار را به ده‌ها (یا صدها) سرویس کوچک و مستقل تقسیم می‌کنیم. سرویس «احراز هویت»، سرویس «سبد خرید» و سرویس «جستجو». هر کدام از این‌ها مثل یک جزیره مستقل عمل می‌کنند و فقط در صورت نیاز با هم حرف می‌زنند.
چرا مهاجرت به میکروسرویس یک ضرورت تجاری است؟
- ۱. مقیاس‌پذیری هوشمند (هزینه کمتر): فرض کنید کمپین بلک‌فرایدی دارید. در میکروسرویس، فقط منابع سرویس «سفارش‌گیری» را زیاد می‌کنید و بقیه سیستم دست‌نخورده می‌ماند. این یعنی صرفه‌جویی عظیم در هزینه‌های ابری.
- ۲. سرعت ارائه به بازار (Time-to-Market): تیم A می‌تواند روی سرویس جستجو کار کند و هر روز آپدیت بدهد، بدون اینکه نگران کار تیم B روی سرویس پرداخت باشد. خداحافظی با جلسات هماهنگی طولانی!
- ۳. آزادی عمل در تکنولوژی: نیاز دارید سرویس هوش مصنوعی‌تان با Python باشد اما هسته اصلی با Go؟ در میکروسرویس هر بخش می‌تواند با زبانی نوشته شود که برای آن کار بهترین است.
ما فقط شعار نمی‌دهیم؛ «آستین» گواه ماست
صحبت کردن از مزایای میکروسرویس راحت است، اما پیاده‌سازی آن چالش‌برانگیز. ما در توسعه محصول پرچمدار خودمان، یعنی آستین (Asteen)، دقیقاً از همین معماری استفاده کردیم.
آستین به عنوان یک پلتفرم جامع ERP، با چالش بزرگی روبرو بود: چگونه CRM، انبارداری و امور مالی را همزمان مدیریت کند بدون اینکه کند شود؟ پاسخ در معماری میکروسرویس بود. ما با شکستن این سیستم‌های پیچیده به سرویس‌های مستقل، توانستیم ویژگی «همگام‌سازی بلادرنگ» و «مقیاس‌پذیری نامحدود» را محقق کنیم.
مشاهده قابلیت‌های آستین
زمان تغییر فرا رسیده؟
اگر احساس می‌کنید سرعت توسعه‌تان کند شده یا ترس از خراب شدن سیستم مانع نوآوری شما شده است، احتمالاً نرم‌افزارتان از معماری فعلی‌اش بزرگتر شده است. مهاجرت به میکروسرویس یک جراحی بزرگ است، اما نتیجه آن (همانطور که در آستین می‌بینید) سیستمی زنده، چابک و آماده برای آینده خواهد بود.
